به گزارش مشرق، صحبت از جادوگران و رمالانی است که در هزاره سوم با بدوی ترین و خرافی ترین روش ها می خواهند موفقیت رقم بزنند. برای نخستین بار حضور رمالان و جادوگران در فوتبال ایران در دهه هفتاد مطرح شد اما در دهه هشتاد به اوج رسید. دامنه این کار بی فرجام اما پرهزینه حتی به لیگ برتر فوتبال بانوان هم سرایت کرد اما ماجرای آن در لیگ برتر مردان حساب جداگانه ای دارد و هر چقدر زمان میگذرد برگ سیاه دیگری به پرونده قطور خرافه پرستی در لیگ و متوسل شدن به رمال و جادوگر در جریان رقابت ها اضافه می شود. اکنون روش های نوین تری هم به کار گرفته می شود ، روش هایی که نسبت به گذشته شرم آورتر هم شده است. مشتریان ثابت رمالی مربی مورد نظر سطح سواد بالایی ندارد. به کارنامه اش هم که نگاه کنی شاید موفقیت هایی به چشم بخورد اما بیشتر از آن حاشیه های ریز و درشتش جلب توجه می کند. سطح فکری پایینی دارد و نتایج بد تیمش مزید به علت می شود تا دوباره به برقراری تماس با رمالان و جادوگران فکر کند. این معضل هم در لیگ برتر دیده می شود هم در لیگ دسته یک «در میان همه رمال ها دو ، سه نفری هستند که خیلی خوب قرارداد می بندند.». این جمله را یکی از پیشکسوتان فوتبال می گوید. حالا سوال اینجاست که مگر چیزی به نام قرارداد هم برای رمالان وجود دارد؟ این پیشکوست می گوید: «بله ، وجود دارد. دو سه نفری هستند که خیلی خوب پول می گیرند و حتی ماشین صفر هم دریافت می کنند. یکی از آنها عمده کارهای رمالی خود را در باغی در کرج انجام میدهد و سپس بخشی دیگر از کار خود را در جریان تمرینات تیم. با سرمربی هم جلسات متعددی برگزار می کنند.!» باورش سخت که برخی از این مربیان نه تنها سواد پایینی ندارند که حتی جز تحصیل کرده ها هم محسوب می شوند. یکی از این مربیان چهره موجهی در فوتبال دارد اما رسوایی های یک سال اخیر در زمینه استفاده از رمالی و جادوگری کم کم اعتبار او را از بین می برد. شیوه هایی نوین برای حماقت! لازم است بیشتر به شیوه های نوین! رمالان فعال در لیگ برتر بپردازیم. اکنون استفاده از ادرار حیوانات برای ایجاد طلسم خیلی کاربرد دارد. یکی از همین رمالان پشت دروازه تیم ادرار بز می ریزد و ذکر می خواند. جالب اینجاست مربیانی که مدام از رمال استفاده می کنند در لیگ برتر به موفقیتی نرسیده اند و اتفاقا اگر به کارنامه شان نگاه کنید ناکامی های زیادی را می بینید، از شکست های سنگین گرفته تا سقوط به دسته های پایین تر. نوشتن طلسم بر روی کاغذ و کف دست مربیان، آتش روشن کردن و دعا خواندن به آتش و انداختن عکس تیم حریف در آن، تهیه معجون مخصوص و ... شیوه های دیگری برای رمالی هستند که برخی مربیان کم سواد و سطح پایین علاقه زیادی برای پرداختن پول جهت دریافت این خدمات دارند! مورد اخیر مربوط می شد به خواندن ورد و طلسم پشت دروازه یکی از تیم های لیگ برتری. مقابله جدی تری با رمالی؟ کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال قرار است نگاه ویژه ای به این قضایا داشته باشد، چیزی که تورک رییس این کمیته میگوید. اما همیشه شعار مقابله با رمالان و جادوگران وجود داشته اما در حقیقت کار خاصی انجام نشده است. تورک از مقابله جدی تر هم با تبانی و زد و بند می گوید. او می تواند با پشت سر گذاشتن شعارهای همیشگی مسئولان پیش از خود به آنچه که می گوید عمل کند؟!